قصه اول

قصه من و تو و او

  ____________________110213  __________________

بچه ها جون سلام           قصه امروز ما          قصه من و تو و اوست

میشه به نحوی گفت    این قصه قصه همه ماهاست

یا قصه یکنفره که یک موقع میشه من یک موقع تو و یک موقع هم او

کسی نمیدونه واقعا او کیه              شاید توی این قصه بتونیم پیداش کنیم

یا حد اقل تو دلمون حس کنیم که اون یک نفر کی میتونه باشه  

(راستی بابا قصه یادتون رفت قصه را با یکی بود یکی نبود شروع کنین)

راست میگین اصلا یادم رفته بود              اون هم چه یاد رفتنی

قصه بدون یکی بود یکی نبود اصلا قصه نیست

 مثله آبگوشتی میمونه که آب یا گوشت نداشته باشه

 قصه بدون یکی بود یکی نبود         میشه قصه بی آب و گوشت و جون

یعنی یک قصه بی سرو ته      مثل قصه این زمین و این آسمون

راستی بچه ها        منظور قصه گو           از جمله یکی بود یکی نبود

غیراز خدا هیچکس نبود چیه

اگر هم تا به حال      راجب آن فکر نکرده بودید

این قصه شاید بتونه        اونو برای ما روشن کنه

حالا خوبه بر گردیم سر قصه مون         بیائیم از من و تو باهم  شروع کنیم

چون من و تو همیشه با همند و اصلا به هم مربوط و انگاری یک تصویر در دو آینه اند

هر جا که تو باشه حتما منی هم هست     گرچه نمیشه گفت اگر عکسش باشد به جا

من از همه کوچکتر بود      من وقتی به دنیا اومد       تو اونجا نشسته بود

تو همونی بود که کمک کرد من به دنیا بیاد یا که اصلا من به وجود بیاد

تا که من به دنیا آمد        تو منو گرفت تو بغل     صد تا ماچش بکرد

دنیا را از اومدنش با خبر بکرد     از  دختر بودن یا پسر بودنش

از رنگ مو و پوست تنش       او را صاحب اسم و شناسنامه بکرد

راه رفتن بهش یاد داد       حرف زدن بهش یاد داد     دیدن و شنیدن و خیلی چیزهای دیگه

 یا بطور خلاصه بی منی را صاحب منش بکرد        یک توضیحی هم راجب تو باید بدم

که تو خودش هم یک روز هیچی نبود      وقتی به دنیا اومد یک توی دیگه اونجا نشسته بود      همون کارهائی را که تو با من بکرد اون تو با اون تو بکرد

ولی بعدا تو این یادش برفت       فکر میکرد همیشه همونی بوده که هست

بیائیم حالا یک کمی هم از او بگیم       ببینیم او کیه    

از همان اوائل        همون موقعی که من هنوز راه رفتن بلد نبود

حرف زدن بلد نبود     حتی شنیدنش بود شنیدن فقط صدا       دیدنش دیدن نور

تو از او برای من گفته بود        میدونین چه جوری؟

چون هر موقع که تو میخواست من را بخوابونه      از او براش میگفت

تو لالائی اش همیشه از او میگفت     ولی برای من

اون اولها قبل از اینکه صاحب من بشه     من و تو و او براش فرقی نداشت

من جز نور نمیدید      جز نور نمیشناخت        جز نور نمیخواست

حتی نور هم برای من ناشناخته بود و نور براش نوری نبود

من حتی نمیدونست که من منه       مثل این بود که من اون موقع ها

 هم بود و هم نبود        فکر کنم یک چیزی اومد دستمون

یک ذره بو بردیم که حکمت یکی بود یکی نبود چیه

و بطوری میشه گفت هر چی و هر کی که باشه و ندونه که هست

مثل این میمونه که هم هست و هم نیست           بودنش فقط از برای قصه هاست

ولی یک فرقی هست و باید هم باشه بین ما  انسانها و چیز های دیگه

چون که ما آدم ها میتونیم و قادریم که بدونیم که هستیم

ولی واقعا چقدر از آدمها میدوند که هستند؟

چقدر از آدمها میدونن که آدم هستند و نه چیز دیگه

حالا برگردیم سر قصه مون     داشتیم راجب او میگفتیم

تو او را به چشم خود هرگز ندیده بود     اما فکر میکرد که او هست و هستی داره

تو بعضی وقت ها او را تو ذهن خودش تصور میکرد    و یا که می آوردش به وجود

ولی خیلی زود این یادش میرفت     و باز باورش میشد که او واقعا هست

بیچاره من          دل بی خبر از همه جا           میموند هاج و واج

راهی نداشت جز باور کنه      تو هر وقت میخواست من را بترسونه از او میگفت

هر وقت تو میخواست       من را گول بزنه       یا که دلداریش بده

یا که امیدوارش کنه        باز هم از او میگفت

ولی آیا واقعا او وجود داشت یا نداشت را کسی نمیدونست

خلاصه توی زندگی همه من ها           یکروز میرسه که من دلش میخواد

واقعا حقیقت را پیدا کنه          بعضی ها فقط میخوان بدونن هست یا که نیست

بعضی ها سخت باورشونه که هست         و میخواهند بدونند که او کیست و کجاست

در نتیجه میشن راهی سفر          یکی تو کتابا         یکی تو خیالا         یکی تو خودش

یکی تو آسمونا     یکی روی زمین      یکی توی دلها       یکی تو قصه ها

یکی هم در عمل و یکی دیگه هم در گفته ها

بعضی هاشون اصلا از این سفر ها برنمیگردند        ولی تو ها ازشون قصه ها میگنند

 بعضی ها برمیگردند و خودشون قصه ها میگنند

بعضی ها گفتند که پیدا ش کردند و او هست خدا

بعضی ها هم آمدند و گفتند که خدا آنها را فرستاده همچو رسول بهر من و تو و ما

یکی هم آمد و گفت که اصلا فرزند خداست       یکی هم آمد و گفت که خود خداست

بعضی ها هم تو این سفر همه چی را از دست دادند حتی منشون

و درعوض من دیگه ای را پیدا کردند و گفتند این من است       آن یکی بود وهم و خیال

حالا اگردرست و غلط بودن اون حرف ها را بزاریم به کنار

می بینیم که نتیجه این سفرها       این شده که دنیا پر بشه از قصه ها

و تا بخواهی من را باشه حق انتخاب

 این بابا قصه هم که میخواد حالا حالا براتون  قصه بگه       یکی از این من ها بود

که رفت به سفر        به راهی خیلی دور           در پی او     

و اگر ازمن بپرسید که چه پیدا کردم و چه سوغاتی آوردم  زین سفر

میگم شما بچه ها رو پیدا کردم همه قصه دوست

تا براتون قصه هائی بگم        که نا رسیده تا بحال احدی را به گوش

تا که شاید در یکی از این قصه ها       چشمتون باز بشه سوی او

دلتون تنگ بشه به دیدار رخ او

  یا یکی از این قصه ها رسد به گوش او    که این قصه  بهر اوست

تا که جای به به جایش کند و او کنف و یکون

      ببینیم حالا اگر کسی حرفی برای گفتن داره یا که داره او سئوال

آره جانم تو بگو        مثل اینکه گفتنی ها داری تو بسیار

 (بابا قصه اجازه میدین بریم جیش کنیم)

البته بابا جون      توی این دنیا این یکی اجازه نمیخواد      خودش خود به خود میاد

هیچ قصه ای نمیتونه جای خواب و خوراک یا جیش و جوش و بگیره

اون دیگه قصه نیست          معمولا اینه نتیجه یک قصه واقعی

بعضی ها رو میخوابونه        بعضی ها را بیدار میکنه

بعضی ها رو میاره  به حرف       بعضی ها رو مثل تو به جیش و من و به جوش 

بچه ها جون خدا نگهدارتون و وعده ما در همین جا و با همین حال

قصه دوم

من و او و خرش

__________________ 110411 _________________

 بچه ها جون سلام

من و او و خرش            هست امروز قصه امروز ماشبی سایه او منو اومد به خواب

گفت که رو         انگاری تو این یه حرف

  حرف اول و آخرشو بزد          و وقتی دید تو چشمم  اون همه سئوال

بی اونکه حرفی بیاره بر زبان        علتش و هم بگفت

گفت برو تا که خودت خودت را پیدا کنی            ومنت و دریابی

تا که بدونی که  کی هستی و           و برای چی اومدی و

 برای چی باید که بری           چشم یک باره دیگه جای لب گفت سخن

گفتم که عمریست که هستم در پی اش           نمی بینم  در خودم اون توان

که بتوانم به تنهائی به آن برسم        گفتم که من با نیاز پیش تو اومده ام

درب خونتو زدم          اگر تو هم دست رد به سینه من بزنی

نمیدونم که سوی کی باید که دیگه          دست دراز کنم

آسمان هست من را خیلی بلند       اونقدر دوره که هر کی که در اونه

به من بیگانه است        دست من هم خیلی کوتاست

و بالی هم که ندارم         این زمین و هم من چندین بار

به دورش چرخیده ام          هرچه در اون و

 بار ها و بار ها جسته و پوئیده ام           من به اون بیگانه ام

  تو هم که حالا میگی برو           من هم میرم         چون این خونه خونه توست

اگر دیدی که در خونت و زدم         این از اون بود که بر سر درش خوندم

که درب  این خونه بروی همه بازه       می بینم که یک  فرقی است بین من و همه  

و من هست غیر همه       و مثل اینکه تو اون فرق و دیدی

 در همان اولین نگاه      دل شکسته من میرم       شاید هم اصلا حکمت اومدنم همین بود

که این دل شکسته رو شکسته تر ببینم         دل به دل اینچنین گفت پاسخش

میدونین بچه ها منظور اینه که اصلا حرفی رد و بدل نمیشد

چشم تو چشم میگفت و میشنید     ودل توی دل      و دل در جواب اینچنین گفت

گر که کس را او کند رسول       خود شود هم پیامش هم خود صدا

آن باری را که او دهد بهر کسی      از برای کشیدنش

خود خرش را فرستد بهر بردنش       تا که برداشتم قدم تا از اونجا برم

صبح از ره رسید          نسیم خنک سحر خورد تو صورتم و ز خواب بیدارم بکرد

خوابی را که دیده بودم از خاطرم رفت       یک چند وقتی گذشت

       تا که یکباره دیگه به نیمه شب      به تنهائی میرفتم در یک کوه خیلی بلند

میرفتم سوی قله اش       میدیدم که آفتاب در دل شب

در حال بر خواستن است     نور تابیده از پس قله کوه      قله را همچو او مینمود به من

که کوه کوه نبود    بل که بود سایه او

 خری با یک بار بسیار سنگین از کنارم گذشت طعنه ای محکم زد  به من  و من و از خواب شیرینم

که واقعا مرا خواب نبود بیدار بکرد        فحش و کشیدم به جون او

گفتمش هر چه بود ناسزا     لعنت بنده و خدا       زمین و آسمان    گشتم بدنبال  صاحبش

تا که اونو از اون هم بد تر بگم      ولی جز من و آن خر کسی اونجا نبود

تا که روی برگردوندم سوی او    دیدم که او چند قدمی از من دور شده

او هم  سرش وبرگردوند به عقب   به طرف من  وانگاری که یک چشمکی هم به من زد

و تازه یک لبخندی هم داشت به لبش

راستی بچه ها       کدومتون تا به حال دیده اید که خری چشمک بزنه

اون هم زیر این بار سنگین و عظیم      حال و توانش و داشته باشه

تا سر و گردنش و بچرخونه         و تازه لبخندی هم بزنه

ناگهان خواب آنشب آمد مرا به یاد         یادم آمد اون گفته اش

و با خودم گفتم که انگاری خرشو از برای من فرستاده

بی درنگ رفتم طرف اون و بارش و از دوشش بر داشتم و گذاشتم روی دوش خودم

(میدونین چرا بچه ها پس گوش بدید و باور کنید)

بگذاشتم پیشانی بر پیشانی اش   چشم خیره در چشمان او     افتادم به  التماس

که ای خر خدا  بارت و من به جان بر دوش  میکشم       تو فقط  برو پس پسک

قبل از آنکه راهی را که آمده ای فراموشت بشه

تا برسی به اونجائی که از اونجا آمده ای    تا که ببینم روی صاحبت

تا که گردد او آینه ام  تا که بینم یا که پرسم ز او که من که ام

تا که دریابم که گر اوست       که منو همچو تو خرش کرده رسول

بهر کیست و بهر که من باید که بارش کشم       شاید هم که یک نظری به من بکرد

 و دید که من از تو خیلی خرترم      و بخواد که منو با تو جا به جا کنه

که تو رها بشی از این بار و خر بودنت و من رها بشم از این من و من بودنم

و باری را که بر دوش میکشم    که ندانم برای کیست و چراست

آره بچه ها

 من هائی هستند که حاظرند همه چیز شون و بدهند و یا به هر شکلی در بیایند

 و یا بار هر کسی را بکشند که فقط پیدا کنند که کی اند و در این جهان چه میکنند

و می بینیم که هر کاری کنیم از دست من و تو و او رهائی نداریم

 و این طور به نظر میاد      که گرچه قصه گوی تمام قصه ها

در من یا که منه   ولی هدف اصلی اونه     و به نحوی میشه گفت

من و تو بهانه است      مقصد و مقصود اوست

بچه ها جون این قصه تمام نشده

انشاالله که مابقی شو  دفعه بعد ادامه خواهیم داد

حالا میخواستم که یک چند کلمه ای هم راجب یک موضوع دیگه با هاتون صحبت کنم

میدونین همون طور که در قصه اولم گفتم  بابا قصه در سفرش به دنبال او

منش و از دست داده     و شده قصه گو      حالا میخواد همه چی رو از سر آغاز کنه

میگرده به دنبال یک عمو قصه گو    یک دائی قصه گو

یک خاله و یک مادر قصه گو     خلاصه میخواد یک دنیائی رو از نو

با قصه هائی نو تر آغاز کنه       برای این منظور

 احتیاج به همه اونهائی داره که حرف دل بابا قصه گو را دریافته اند

و همه را دعوت میکنه      که اگر اونها هم قصه هائی دارند

که از دلشون بر اومده و یا از دلشون شنیده اند

و میخوان که دیگران را هم در اون سهیم کنند

بیاند و در این خانواده جدید نقشی نو بازی کنند

از من و تو و اوشون قصه و یا قصه هائی بگند.

حالا ببینم این دوستمون چه میکنه   می بینم که قصه امروزمون

نه فقط اونو نیاورده به جیش   بلکه برده حتی به خواب

بچه ها جون خدا حافظ     وعده ما در همین جا و همین حال